21-07-2011 te lang geleden

Het is eigenlijk weer te lang geleden dat ik iets te melden had op deze tuinblog maar nu is het dan toch weer zover.
Na heeeeeeeeeeeele lange droge periodes hebben nu de sproeiers al 3 weken niet aangestaan.
Het komt regelmatig met bakken uit de hemel vallen, wat weer erg spijtig is voor al de vakantiegangers die op Nederlandse campings verblijven in de 3 weekjes die ze dan na een jaar lang hard werken zo zeer verdiend hadden.
Ok, voor de tuiniers (en boeren) onder ons is het verschrikkelijk groeizaam weer dus mogen wij niet mopperen maar we mogen toch wel heel eventjes stil staan bij al de campingellende van onze medelanders.
Vorige week zijn we 3 dagen naar Duitsland geweest, heeeeeeeeeeeerlijk rondgetoerd in mijn nieuwe bolide.(die technisch gesproken toch 12 jaar oud is maar voor mij is hij spiksplinternieuw) We hadden prachtig weer dus 3 dagen rondgereden met de kap eraf.

In het Zwarte Woud, nabij Freiburg

Veel mensen vinden altijd dat wij hier in de middle of nowhere wonen, nou dan moet je eens in het zwarte woud gaan kijken. Tjonge....., das pas in de middle of nowhere.

Munstertal in het Zwarte woud, uitzicht achter ons pension

Prachtig gebied, werkelijk waar, met schitterende vergezichten maar om er nou te wonen, nee... mij niet gezien.

Van het Zwarte Woud zijn we naar Cochem gereden, wat dan weer precies het tegenovergestelde is, druk, druk en nog eens druk.
Waar we in het zwarte woud gewekt werden door de bellen van de grazende koeien, werden we hier wakker gehouden door de lallende dronkenlappen op straat.
Ach, alles heeft zijn charme nietwaar?
De route er naar toe, rondom de Moezel, is wel weer een lust voor het oog.

de onderste bocht van de Moezel, foto gemaakt vanaf Leiw.

Terug thuis was er gelukkig ook weer genoeg te zien want terwijl wij genoten van het mooie weer in Duitsland, bleek het hier gewoon herfstachtig te zijn geweest.

Gelukkig waren we maandag naar de tuinen van appeltern geweest, 28 graden was het en we hebben weer wat ideeen opgedaan. De nieuwe borders daar zijn prachtig maar zo gaat het hier nooit worden.
Ik wil namelijk geen borders van een meter of 7 diep en 30 meter lang. Pfffffffff ik moet ook ooit nog eens tijd hebben om te slapen namelijk.
Maar eerlijk is eerlijk, je gaat er bijna van kwijlen.

Nieuwe border in de tuinen van Appeltern

  In deze fantastisch mooie border staan vooral Zonnehoedjes, Agastages, heleniums en gipskruid.
2 van die 4 hebben wij ook in de tuin maar dat ziet er toch net iets anders uit hahaha.

binnentuin in Appeltern

Dit vonden we ook prachtig, en willen we hier ook ergens toepassen. Zo simpel eigenlijk en toch zo mooi.


Echinacea Purpurea Hot Summer 

 Zo mooi die echte rode Zonnehoed op de foto hierboven.
Ik maakte die foto expres zo, zodat ik later nog kan zien welke het is die ik ook nog graag aan mijn verlanglijstje wil toevoegen, en dan liefst 30 tegelijk, dat knalt er pas tussenuit.

Maar goed, hier dan de realiteit, gewoon wat foto's bij ons in de tuin waar het gras niet zo groen is als ik zou willen, de kantjes nog niet zijn afgestoken en hier en daar wat droevenis te zien is als overblijfsel van de droogte die we gehad hebben:

Agapanthus ofwel Afrikaanse Lelie

 De Afrikaanse lelie, die ik vorig jaar geplant heb als een polletje van 10 cm doorsnee, bloeit dit jaar als een plaatje. 5 grote bloemen maar liefst en de pol wordt alleen maar groter. Hoewel dit een kuipplant wordt genoemd doet deze het hier in de volle grond uitmuntend. Wel afgedekt bij vorst met een flinke lading hooi maar dan kunnen ze in de droge pufgrond hier duidelijk goed overwinteren.

gele border bij de hondenren, Coreopsis Verticalata en Solidago Golden Baby

De gele border is nog steeds niet zoals ik zou willen, veel te rommelig en op sommige plaatsen juist weer te veel kale plekken. Pffffffff, het is ook nooit goed!! Eigenlijk kunnen we hier ook helemaal niet spreken van een border, meer van een randje planten langs het gras.
 

Koninginnepage op de vlinderstruik

 Het heeft even geduurd voordat ik deze vlinder goed op de foto kreeg en nog langer voordat ik wist welke vlinder het nu eigenlijk was: De Koninginnepage, koningin onder de vlinders, jaja, ook die waagt het zomaar zich in onze tuin te begeven. Wat een voorrecht.

Phlox Carolina 80 cme hoog en Bekermalva 1 meter hoog

Echinacea Magnus ofwel Zonnehoedjes en Hortensia Annabelle

De rode zonnehoedjes (ik heb nooit begrepen waarom deze rood genoemd worden terwijl ze toch echt gewoon roze zijn) zijn in grote getale aanwezig dit jaar en blijven warempel allemaal zonder hulp overeind staan. het is een aardigheid om te zien hoeveel vlinders en bijen hierop af komen.

Hortensia Annabelle, 1 meter hoog, doet het hier alleen in de schaduw echt goed. Als je deze foto vergroot bekijkt zie je net een bij van rechts komen aanvliegen.

 De Annabelles hebben dit jaar op de meest plaatsen in onze tuin veel te lijden gehad van de droogte en de enorm zonkracht. Ze zien er een beetje armetierig uit en niet echt wit.
Behalve die 2 achter het huis bij de erker, die staan in de schaduw en hebben mooie witte bloemen van wel 20 cm doorsnee.

Zonnehoedjes en Monarda beide 1 meter hoog

Phlox Carolina en Lavatera Barnsley (lichtroze) en Lavatera Burgundy wine (middenroze)

De Lavatera's verrassen elk jaar weer. In het voorjaar denk ik elke keer dat het dit jaar niks gaat worden en uiteindelijk zijn ze in juli 1.50 meter hoog en bloeien ze als een tierelier. Het lijken net struiken in de zomer en ze bloeien door tot november.