Ik zie al 2 weken dat Monfred de mol onze tuin aan het ontdekken is en ik kan de moed niet opbrengen om er iets aan te doen.
Nog niet, omdat hij tot nu toe nog niets heeft verruineerd.
Hij blijft keurig langs de grasranden voor de borders graven dus maakt ie nog niets kapot.
Zolang het zo´n keurig molletje blijft mag hij blijven maar als hij gangen gaat graven onder het gras........Helaas, dan zal ik hem toch naar de Mollenhemel moeten sturen.
Anders is het met de engerlingen, gadver, smerige dingen om te zien.
Ze hebben intussen 10 vierkante meter gras compleet om zeep geholpen en ondanks de egel die elke nacht kleine kuiltjes in het gras komt graven om ze op te peuzelen zal ik toch moeten gaan spuiten tegen dit ongedierte.
Voor diegene die niet weet wat Engerlingen zijn: dit zijn larven van de rozenkever en vreten alle wortels van het gras kapot zodat je het na een tijdje als een droog tapijtje kunt optillen.
 |
| De engerling, die zijn naam echt eer aan doet |
Gisteren hadden we een heel klein baldadig bezoekertje: een muis.
Diva, de kat, bracht hem mee naar het terras en liet hem in een hoekje los om dat spelletje te spelen wat ik niet aan kan zien zonder op te treden.
Ik besloot die arme kleine uit de klauwen van de kat te redden en de kans te geven zich te verstoppen in de tuin.
Kat binnen gedaan en toen geprobeerd die "arme" kleine de tuin in te dirrigeren.
Nou, "arme kleine" was op dit beestje niet van toepassing, hij kwam gewoon tegen me in.
Ik met een drinkbakje geprobeerd hem de andere kant op te sturen, ging hij gewoon aan dat bakje hangen.
Ok, helthaftig als ik ben heb ik een harkje gepakt met een wat langere steel en weer zachtjes geprobeerd te sturen. Ging dat kreng elke keer aan mijn harkje hangen.
Hahahaha, grappig, zo'n heldhaftig klein ding. Uiteindelijk koos hij gelukkig toch het hazepad al heeft dit spektakel toch wel 5 minuten geduurd.
